Tot enkele jaren geleden bood Hyundai de achterwielaangedreven H1 aan, een van een bestelwagen afgeleide negenzitter die het moest opnemen tegen gevestigde waarden als de VW Multivan, de Ford Tourneo Custom, de middelgrote busjes van Peugeot en Citroën en andere Mercedes Vito’s. De H1 wist echter geen potten te breken en verdween in stilte van de markt. Met de Staria pakt Hyundai het nu anders aan.

Aparte look

De nieuwe minibus van het Koreaanse merk begint zijn leven niet als een bestelwagen, maar wordt gebouwd op N3 platform van Hyundai, dat ook dient als basis voor onder andere de Santa Fe. Een meer personenwagengerichte aanpak met voorwielaandrijving dus, net als Volkswagen doet met de T7 Multivan. En dan is er nog de styling. Terwijl je met de H1 nog onopgemerkt kon rondrijden, trekt de futuristisch gelijnde Staria overal de aandacht. Met zijn gestroomlijnde neus met uitgesproken lichtsignatuur dankzij een over de volledige breedte uitgesmeerde LED-lichtstrook en geblokte LED-koplampen (parametiric pixels in Hyundai-lingo) is de Staria een opvallende verschijning in het straatbeeld…


De zeszitter waar we mee op pad gingen is op dat vlak iets meer timide qua styling. Het koetswerk behoudt zijn excentrieke lijn en grote raamoppverlakken, maar de lichtstrip is vervangen door een zwarte strook plastic en de koplampen zijn hier exemplaren met halogeenlampen. De bestelwagen met dubbele cabine krijgt dezelfde 17 duim grote aluminium velgen als de basisversie van de negenzitter.

Ruim


Met een lengte van 5.253 mm, een breedte van 1.997 mm en een hoogt van 1.990 mm kan de Staria zich meten met de VW Transporter en de Ford Transit/Tourneo Custom, en ook de binnenruimte is quasi gelijk. Naast twee rijen met elk drie zetels – waarbij de middelste zetel op de eerste rij zich laat neerklappen tot praktisch tafeltje met bekerhouders en open vakken tussen de bestuurder (die geen armsteun krijgt) en de voorste passagier, is er ook nog de ruime koffer achter het vaste tussenschot. Die is met 2.890 liter groot genoeg voor twee europallets, een uitgebreid bezoek aan een Zweedse meubelketen of de fietsen van het volledige gezin. Voor een nog meer vrijetijdsgericht versie is het wachten op de camperversie, als die al naar België komt...

Techno

Binnenin trekt de Staria de kaart van de technologie met in de ‘Techno’-uitvoering twee LCD-schermen met een afmeting van telkens 10,25 duim, één voor het instrumentenpaneel en één voor het infotainmentsysteem, met daaronder aanraakgevoelige shortcuts voor dat systeem en voor de klimaatregeling. De plastics die voor het interieur gebruikt worden zijn eerder hard, maar zien er met hun matte afwerking niet ouderwets uit en lijken ook niet krasgevoelig. Hetzelfde geldt waarschijnlijk niet voor het glanzend zwarte plastic rond het infotainmentscherm, dat stijlvol oogt maar binnen afzienbare tijd waarschijnlijk wel vol kleine krasjes staat.

Doorheen de lichtrijke cabine zijn heel wat opbergmogelijkheden, met naast de traditionele vakken in de deuren en het handschoenkastje ook een vak voor het draadloos opladen van smartphones, twee afgesloten vakken bovenop het dashboard en veel ruimte onder de achterbank, die toegankelijk is door de zitting naar voor te klappen. Bij de personenwagenversies is de tweede zetelrij (in het geval van de negenzitter) verschuifbaar, waardoor die opbergruimte wegvalt. De ruimte voor de tweede zetelrij in deze zeszitter is genereus, en identiek aan die op de tweede zetelrij in de negenzitter (die daarachter een een derde zetelrij en een kofferruimte krijgt). In de luxueuze zevenzitter maakt die kofferruimte plaats voor een bank, terwijl de eerste en tweede zetelrij vervangen worden door telkens twee individuele zetels met nog veel meer beenruimte. Eerder een model voor luxueuze shuttlediensten of zakenreizen dus.


Andere ophanging

Qua onderstel is de bestelwagen met dubbele cabine net iets anders dan de luxueuzere personenwagenversies van de Staria met zeven of negen zitplaatsen die volgend jaar op de markt komen in ons land. Vooraan behoudt hij zijn McPherson ophanging, maar achteraan ruilt hij zijn multilink in voor een starre as en bladveren, kwestie van opgewassen te zijn tegen het gewicht van meer dan een ton dat je in de laadruimte kan vervoeren!

De personenwagenversie van de Staria:


De keerzijde van dat genereuze laadvermogen is dat de achteras in onbeladen toestand eerder springerig reageert bij grotere oneffenheden zoals drempels. Iets om rekening mee te houden als je kiest voor deze fiscaal voordelige lichte vracht met dubbele zetelrij. In de passagiersversie met multilink-ophanging worden de passagiers achteraan ongetwijfeld meer in de watten gelegd met een verfijnder comfort. Niet dat de wegligging van deze versie slecht is, maar hij geeft je in de bochten minder vertrouwen dan de referenties in het segment. Wel vertrouwen geeft het uitgebreide arsenaal aan rijhulpsystemen, al zijn ze soms iets te intrusief. Radargestuurde cruise control, rijvakassistent, file-assistent, noodremhulp, intelligente verkeersbordherkenning, een 360° camera … het zat er allemaal op.

Alleen diesel

Terwijl de Volkswagen Multivan verkrijgbaar is met een keuze uit benzine- diesel en plug-in hybride aandrijflijnen, net als in de Ford Tourneo Custom, en je bij Peugeot, Citroën en de andere merken van de Stellantis-groep zelfs helemaal elektrisch moet gaan, is de Staria enkel verkrijgbaar met een 2.2 liter liter grote viercilinder diesel met een vermogen van 177 pk en een koppel van 430 Nm bij 1.500 toeren (al zou er ook een versie met brandstofcel op waterstof in ontwikkeling zijn). In combinatie met de automatische achtbak zorgt dat niet meteen voor flitsende prestaties (0-100 km/u in 12,4 seconden en een top van 185 pk), maar het blok doet zijn werk dankzij de turbo met variabele geometrie soepel en in stilte, terwijl de automaat (die je bedient door middel van drukknoppen) zorgt voor ontspannen rijden en genoeg alertheid om vlot met het verkeer mee te kunnen. Je kan bovendien kiezen uit verschillende rijmodi om de motor- en versnellingsbaksturing naar je hand te zetten. Op de weinig directe stuurbekrachtiging hebben die programma’s geen vat.

Het verbruik van het nauwelijks ingereden exemplaar waarmee we op pad gingen, was niet buitensporig voor een model van deze omvang. Gemiddeld verbruikten we over een afstand van zo’n 500 kilometer zo’n 8,2 l/100 km, exact het opgegeven fabrieksverbruik gemeten volgens de WLTP-cyclus. Je kan ook kiezen voor een handgeschakelde zesbak die enkele tienden van een liter zuiniger zou moeten zijn.

Wat kost hij?

De goedkoopste Staria is een bestelwagen met enkele zetelrij vooraan, voor net geen 37.000 euro. De versie die wij testten, met zes zitplaatsen en de stevige uitrusing van de Techno-uitvoering, kost je dan weer € 43.558,79. Ga je voor een negenzits minibus, dan ben je € 46.999 kwijt, terwijl Hyundai voor de zevenzits Luxury ‘limousineversie’ € 58.199 wil. De personenwagenversies zijn sowieso uitgerust met de automatische achtbak. 

Ons verdict

Met de Staria wil Hyundai de gevestigde waarden in het segment uitdagen, die stilaan hun leeftijd beginnen te tonen of die je enkel nog kan bestellen met batterijkracht (Stellantis). Met een opvallend design en een mooie uitrusting biedt hij in elk geval een interessant alternatief met een ruime koffer voor al je vrijetijdsactiviteiten en verhuisplannen. Wil je een verfijnd ophangingscomfort, dan wacht je best nog even op de personenwagenversie met multilink achterophanging, maar die komt pas volgend jaar.