280 pk. Sommige mensen zijn intussen gewoon aan minstens 300 paarden onder de motorkap. Toch hoeft deze 1.8 niet onder te doen. De 280 paarden worden vergezeld door een royaal koppel van 390 Nm, dat tussen 2.400 en 4.800 tpm beschikbaar is. Bovendien is er nu ook een zesversnellingsbak met dubbele koppeling, de EDC. Dat zorgt weliswaar voor 23 extra kilo’s op de vooras, maar ook voor 6 gram minder CO2 en identieke prestaties. De prijs hangt af van de versnellingsbak: € 34.550 tot € 36.300 voor de EDC.

Nog opmerkelijk aan deze nieuwe Mégane RS: het is een vijfdeurs. Zijn voorganger was er alleen als driedeurs. Dat hoeft niet te verwonderen: de markt voor dit soort auto’s telde in 2012 nog 25.000 inschrijvingen, in 2017 waren dat er al 106.000. Vooral de vijfdeursversies boekten veel vooruitgang.

Over het koetswerk gesproken: de Mégane RS houdt zich ver van de excessen van de Civic Type R, en kiest voor discreet verbrede wielkasten (60 millimeter vooraan, 45 millimeter achteraan), een 5 millimeter verlaagd koetswerk, koelsleuven in de voorvleugels en een specifieke maar discrete behandeling voor de bumpers. In combinatie met 18- of 19-duimsvelgen zorgen de veranderingen voor de nodige expressiviteit, zonder te overdrijven. Tenzij je opteert voor Tonic Orange of Sirius Yellow, de kleur van onze testwagens.

Geheime wapen

Met zijn vermogen onderscheidt de Mégane RS zich misschien niet van zijn concurrenten, maar hij heeft wel nog een slag achter de hand: 4Control. Dat systeem past Renault al toe sinds de Laguna III uit 2008 en doet de achterwielen bij lage snelheden in tegengestelde zin draaien van de voorwielen en bij hoge snelheden mee met de voorwielen. De voordelen? Meer dynamiek in scherpe bochten, meer stabiliteit tegen hoge snelheden.

Een andere nieuwigheid zijn de dempers met hydraulische aanslagpunten, een soort demper in de demper. De techniek komt uit de rally en vangt de energie op het einde van de ingaande beweging op zonder ze terug naar de wielen te sturen. De vooras met onafhankelijk scharnierpunt komt van de vorige generaties, maar werd bijgevijld en aangepast aan de nieuwe banden.

Het resultaat?

Het werkt. Als je een haarspeldbocht kunt nemen met een halve draai aan het stuur, dan bekijk je andere auto’s niet meer op dezelfde manier. Tel daar nog op volle snelheid een oneffenheid bij waarbij de ophanging vol aan de bak moet maar geen slag geeft, dan zien we niet wat complexe actieve ophangingen nog kunnen toevoegen. De geweldige wegen in het zuiden van Andalusië zetten de efficiëntie van het chassis geweldig in de kijker. De reacties van het 4Control-systeem vergen wat gewenning omdat ze de achterkant alert doen reageren. Het comfort is een van de sterkste punten van deze Mégane. Ongeacht het tempo leggen de reacties van de ophanging de passagiers in de watten. Foutloos.

De verschillende rijmodi hebben vooral een invloed op het motormanagement en de reactietijden van de EDC-automaat. In de rustigere modi blijft de RS aangenaam, ook als het er wat sneller aan toegaat. In de Sport-modus is het ESP minder opdringerig en laat het toe dat de achterkant een stapje opzij zet. De schakelovergangen worden brutaler maar geven de motor niet meer karakter. We missen ook wat respons bij de hernemingen. Het geluid is deels kunstmatig, en stoort al snel met nutteloos geplof en een te hoog volume.

De voorwielen doen hun werk, maar de onafhankelijke scharnierpunten laten toch enkele reacties door in het stuur, net als wat gevoeligheden voor het wegdek. Geen sperdifferentieel, alleen een discrete ingreep van de remmen op het wiel dat grip verliest. Het overtuigt redelijk maar mist de efficiëntie van vierwielaandrijving.

Van oranje naar geel

De Race-modus probeerden we op het circuit van Jerez. De oranje RS met EDC ruilden we dus in voor de gele met Cup-pack en manuele versnellingsbak. Het Cup-pack zorgt voor een 10% stuggere ophanging, een koetswerk dat nog eens 2 millimeter lager ligt, een Torsen-sperdifferentieel en rode remklauwen, voor een totale meerprijs van € 1.700. Onze gele Cup stond op 19-duimsvelgen, net als de oranje RS. Die optie kost € 990 en kan nog worden aangevuld door aangepaste remmen, die 1,8 kilogram per wiel lichter wegen en beter bestand zijn tegen fading (€ 1.100). Race-modus insgeschakeld, ESP uit en gaan. De manuele bak maakt de motor expressiever en de geluidseffecten zijn minder kunstmatig.

Met de bewegingen van de achterkant door het minder intrusieve ESP in Sport-modus in het achterhoofd snijden we de eerste bochten voorzichtig aan om dan toch voluit te gaan. Het chassis blijft foutloos. De snelle bochten worden proper en met een licht uitzwaaiende achterkant afgehandeld, de chicane bevestigt de dynamiek in de haarspeldbochten van de bergwegen nog eens. De bedenkingen die we hadden bij de vooras worden opgevangen door het Torsen-differentieel, dat efficiënt en transparant reageert. De remmen doen hun werk, maar missen beet. Het gewicht helpt natuurlijk niet (ongeveer 1,5 ton). De klassieke remmen waren voldoende op de weg, de aangepaste exemplaren lieten ons op de testrondes op circuit niet in de steek.

Eindbalans

Op zoek naar een snelle gezinswagen die vrouw en kinderen niet op stang jaagt maar jou heel wat rijplezier bezorgt? Zoek niet verder. Je hoeft alleen nog je prioriteiten af te wegen: het gemak en de efficiëntie van de EDC-versnellingsbak of de authentieke sensaties van het manuele exemplaar? Kies je voor de manuele bak, dan ga je misschien ook wel voor het Cup-pack met sperdifferentieel. De Cup-versie hebben we niet op de weg geprobeerd om het verschil in comfort te zoeken. Zonder Cup-pack is het comfort opmerkelijk, ondanks de 19-duimers. Mag het wat extraverter? Dan zijn er de flashy koetswerkkleuren. Liever discreet? Zwarte of grijze metaallak geeft alleen aan kenners het potentieel van je auto weg. Last but not least: er komt een Trophy-versie met 300 pk aan…