Apart design
Terwijl de vorige versie onopvallend meereed in het verkeer, trekt de nieuwe Meriva de aandacht. Opel heeft de lichtjes afgeronde rechthoek ingeruild voor een gedurfder ontwerp. Vooraan herken je de kenmerkende Opel-snoet, die sterk op die van de nieuwe Astra lijkt. Maar ook in profiel breekt Opel met de tradities. In de gordellijn zit een heel merkwaardige inkeping ter hoogte van de achterdeuren, die goed past bij de sikkelvorm onderaan de deuren. De achterzijde is net zo verrassend met een achterruit à la Volvo C30, maar dan sterker afgerond. Mocht de Meriva er niet in slagen om de harten van het publiek te winnen, dan verdient hij tenminste een prijs voor zijn originaliteit.
Verrassende deuren
De tegengesteld openende achterdeuren zijn de aantrekkingspool van de Meriva. Ze vergemakkelijken de instap achteraan, maar in tegenstelling tot de deuren van de Mazda RX-8 openen en sluiten ze volledig onafhankelijk van de voordeuren. Opel benadrukt dat het systeem veiliger is voor ouders met jonge kinderen. De voor- en achterdeuren vormen immers een beschermende cocon rond de kinderen en bovendien kunnen de ouders een al te enthousiaste bengel die plots oversteekt snel bij de arm grijpen. Maar is het ook praktisch? Ja, zeker en vast. Instappen verloopt heel natuurlijk: je draait gewoon rond de B-zuil en je zit neer. Uitstappen gaat nog gemakkelijker dankzij een handgreep aan de B-stijl.
Het Flex-rijk
Behalve de Flexdoors besteedde Opel ook veel aandacht aan de FlexSpace-stoelen. De achterstoelen samenvouwen of verplaatsen is nu nog gemakkelijker. Het principe is eenvoudig: door de middenstoel samen te vouwen kun je de buitenstoelen dichter bij elkaar schuiven. Eenvoudig en efficiënt, maar je moet er aan denken..
De Flexrail is dan weer een rail tussen de voorzetels waarop je verschillende verwisselbare vakjes kunt monteren. Zeker in het begin is dat erg leuk maar of dat ook bij dagelijks gebruik zo blijft, is een andere vraag. Ten slotte is er nog de FlexFix, een fietsendrager die in de achterbumper geïntegreerd werd en als een schuiflade uitgetrokken wordt.
Zes motoren
Bij de lancering zijn zes motoren voorzien: drie diesels en evenveel benzines. Behalve de instapmotor met benzine hebben ze allemaal een turbo. De vermogens varieren van 75 tot 140 pk. Later komt daar nog een zuinige ecoFlex-versie bij. Naargelang de versie staan er drie versnellingsbakken ter beschikking: een manuele vijf- en zesbak en een automaat met zes verhoudingen.
Rijplezier
Van een goed ontworpen en gebouwde blokkendoos die bedoeld is om zich van A naar B te verplaatsen, is de Meriva veranderd in een ludieke en leuke auto. Enerzijds oogt hij origineel, biedt hij heel wat innovaties en is hij bijna even ruim als de Astra. Anderzijds stuurt hij prettig, met een sterke bekrachtiging bij lage snelheden en een reactief onderstel. De Meriva rijdt comfortabel en de geluiddemping is voorbeeldig (zeker met benzinemotor). Spijtig genoeg hoor je daardoor de rol- en windgeluiden des te meer.
Wij reden met de 1,4-liter benzinemotoren van 120 en 140 pk. Het verschil tussen beiden is klein en wij verkozen dan ook de minst krachtige versie. Maar de zesbak van de 140 pk-versie maakt cruisen op de autosnelweg wel aangenamer. Aan jou de keuze.
Prijs
De prijzen starten bij 15.350 euro voor de 1.4 Essentia benzine (100 pk, maar zonder turbo) en klimmen tot 21.100 euro voor de 1.7 CDTI Cosmo. Het is moeilijk om de Meriva te vergelijken met de concurrentie. Opel plaatste hem tussen twee segmenten: dat van de B MPV (zoals de Citroën C3 Picasso) en de C MPV (bijvoorbeeld de Renault Scénic met vijf plaatsen). Slim gezien.