Omstreeks de millenniumwende besliste Toyota om een sportieve coupé te lanceren die dienst moest doen als technologisch uitstalraam. Een bolide die uitzonderlijke prestaties moest leveren, en waarmee de Japanse autobouwer zijn technologische en mechanische kennis kon tonen. Het project zou echter bijna een decennium op zich laten wachten, en uiteindelijk werd de Lexus LFA pas in 2009 onthuld, op het Autosalon van Tokio.
Revolutionair
Om ervoor te zorgen dat alle schijnwerpers op de LFA gericht zouden zijn, kozen de Japanse ingenieurs voor een lange lijst aan technische innovaties, te beginnen met een synthetisch chassis versterkt met koolstofvezel, net als bij de bolides in de F1. Nog een kleine revolutie: het gebruik van een V10 die in nauwe samenwerking met Yamaha ontwikkeld werd. Het blok met een cilinderinhoud van 4.805 cc kreeg een hoek van 72°, omwille van een beter mechanisch evenwicht, en werd uitgerust met een VVT-i systeem op elke nokkenas voor een continu variabele kleppentiming. Verder zien we ook zuigers in gesmeed aluminium en drijfstangen en kleppen in titanium.
Deze uitzonderlijke mechaniek zorgt voor een maximumvermogen van 560 pk aan 8.700 t/min voor een koppel van 480 Nm. Daarmee verpulvert de LFA de sprint van 0 naar 100 in amper 3,7 seconden! Zijn topsnelheid ligt op 325 km/u!
Een diva!
Een karaktertrek van het blok is zijn bijzondere stemgeluid, dat doet denken aan het geluid van de F1-wagens uit die tijd, vooral hoog in de toeren. Dit goddelijke geluid werd door Toyota-ingenieurs bestempeld als “het gebrul van een engel”… niet mis! Om ervoor te zorgen dat de inzittenden optimaal konden genieten van deze mechanische serenade, ontwikkelden de ingenieurs drie aparte kanalen waarmee het geluid van de in- en uitlaat naar… het interieur geleid konden worden!