Dat we met die 48 uur van geluk mogen spreken, wordt al snel duidelijk wanneer we de GT-R Nismo bij de importeur oppikken. 1-STB-361 is op dat moment namelijk de enige Nismo-variant van modeljaar 2017 die er in de Benelux rondrijdt. De Nissan-importeur heeft heel wat moeite gedaan om de GT-R Nismo tot bij ons te krijgen, en wil het kleinood dan ook graag heelhuids terugzien. Boodschap begrepen, Nissan.

Zwartkijker

Twijfel over de ware aard van dit beest verdwijnen trouwens al meteen bij de eerste aanblik: een zwarte voorbumper, zwarte zijschorten en velgen en een zwarte achterbumper uit koolstofvezel verraden dat dit niet zomaar een doordeweekse GT-R is. De kolossale zwarte achtervleugel uit koolstofvezel neemt de laatste twijfels weg. Als de specifieke zwarte lichtgewicht Nismo-velgen dat al niet deden, natuurlijk.

Ze zijn trouwens niet louter esthetisch, die carbon koetswerkonderdelen, maar hebben ook een functioneel nut: de kernwoorden voor de takumi, de ingenieurs die aan de GT-R werken, zijn neerwaartse druk, aerodynamica en stabiliteit bij hoge snelheden. Ook het chassis slepen de takumi fijn: kleine verstevigingen aan dempers, veren en stabilisatorstangen hebben volgens Nissan effect op het bochtengedrag.

Leeftijd

Maar laat ons misschien eerst even instappen. Trek de deurgreep uit het koetswerk, en laat je in de kuipzetels zakken. Het interieur van deze GT-R Nismo werd gedrapeerd in leder, alcantara en opnieuw koolstofvezel – onder meer op de rugleuning van de voorzetels – maar is verder hetzelfde als in de reguliere GT-R van modeljaar 2017. Dat betekent een opgefrist dashboard met minder knoppen dan voordien, een 8 duim groot touchscreen en nog steeds de drie tuimelschakelaars op de middenconsole voor de rijparameters. “Die van de gasrespons helpt enorm bij manoeuvres en fileverkeer”, zo geeft de Nissan-importeur als tip mee. Goed om weten, met 600 pk onder de rechtervoet. Maar daarover meteen meer.

Het interieur verraadt namelijk nog het meest de leeftijd van de GT-R. De middenconsole en ergonomie van het infotainmentsysteem ogen wat gedateerd, het instrumentenpaneel is nog heerlijk analoog, en sommige onderdelen komen gewoon uit de Nissan-onderdelenbank. Maar gelukkig maken een sublieme rijhouding en uitstekend steunende kuipzetels dat goed. Tenminste, zolang je niet op de achterbank gaat zitten…

Illegale kant

Een druk op de vuurrode startknop op de middenconsole wekt dit 600 pk sterke monster tot leven. Zeshonderd, inderdaad: de Japanse ingenieurs gebruikten hun met Nismo opgedane race-expertise om het vermogen van de 3,8 liter grote V6 biturbo nog verder op te drijven. Dat levert hen 30 paarden meer op dan de al niet geringe 570 pk in de standaard-GT-R. Het koppel stijgt op zijn beurt van 637 naar 652 Nm. Over prestaties houden de takumi de lippen eervol op mekaar. Maar reken maar dat de 100 km/u voorbijflitst na zowat 2,5 seconden. De topsnelheid ligt ongetwijfeld aan de illegale kant van 300 km/u…

Maar bij deze Nismo zijn er ook dingen die nooit veranderen: rij je weg bij lage snelheden, dan hoor je net als bij de gewone GT-R de auto onder je “werken”: de differentiëlen, de transmissie en… de schokdempers. Wat is deze Nismo beenhard afgeveerd. Zelfs met de dempers in hun tolerantste stand krijgt je rug de nodige klappen te verwerken. De biturbo houdt zich dan weer even gedeisd als in de niet-Nismo-variant: zijn metaalachtige turbinegeluid spreekt niet meteen tot de verbeelding…

Lift-off

Dat verandert allemaal als het gas erop gaat: de V6 schakelt over van borststem naar kopstem en klinkt een stuk melodieuzer, de zesbak met dubbele koppelingen rijgt de verzetten agressief aan elkaar en de motor blijft als een nucleaire krachtbron een tomeloze energie leveren. Bij de hernemingen hebben de turbo’s een fractie van een seconde nodig om op te spoelen, maar de duw in de rug die daarop volgt, is even indrukwekkend als tien jaar geleden.

Reageert deze Nismo scherper dan de basis-GT-R? Moeilijk te zeggen, want om dat ten gronde te beoordelen heb je niet alleen een afgesloten circuit nodig, maar ook nog eens veel plaats. De Nismo antwoordt wel precies en direct op je input, hij laat het koetswerk niet rollen, en als er voldoende temperatuur in de banden zit, zijn de grip en stabiliteit vrij van kritiek. Al moet je met dit monster natuurlijk niet overmoedig worden…

Heikel punt

Aan het einde van onze 48 uur durende dollemansrit rest er ons alleen nog even naar het prijskaartje te kijken. En daar komen we bij het heikele punt van de GT-R Nismo: kost de “instapversie” van de GT-R € 99.900, dan vragen de Japanners voor de Nismo-behandeling… € 184.900. De koolstofvezel behandeling, het extra vermogen en de zorgvuldige ingrepen hebben hun prijs. Maar die doet het traditionele GT-R-argument van een “betaalbare supercarkiller” te zijn natuurlijk grotendeels teniet, want daarmee zit je in de prijscategorie van de Porsche 911 GT3 en Turbo, om maar één voorbeeld aan te halen… En of gefortuneerde klanten dat budget aan een Nissan willen geven?

Einde van de rit

De Nissan GT-R is al tien jaar lang een vaste waarde op de supercarmarkt. Deze Nismo-behandeling is de kroon op het werk van een facelift die hem een laatste keer aantrekkelijk moet maken voor kopers van supersonische supercars. Tegelijk is hij door het astronomische prijskaartje en de relatief beperkte meerwaarde die je daarvoor in de plaats krijgt niet meer dan een hardcore-versie voor de hardcore-fans van de GT-R. Toch bewijzen zijn prestaties dat deze Japanse Godzilla nog even hard kan uithalen als tien jaar geleden…