De belangrijkse wijziging aan dit model, tegenover zijn voorganger, is een toegankelijkere bodemvrijheid van 78 centimeter, dankzij een verkleind actieveld van de vering van 40 mm vooraan (125 mm) en 37 mm achteraan (125 mm). Hij wisselt de Pirelli Scorpion banden voor de Diablo Strada’s om duidelijk te maken waar het bij de XT om gaat, enkel het asfalt dus! De diameter van de vork is voor dezelfde reden terug gebracht van 47 mm tot 43 mm. De andere verschillen zitten hem in een hoger windscherm (daar komen we later op terug), een nieuw spatbord vooraan (hier komen we ook op terug), maar vooral een volledige bagageset met koffers en topcase.

Buell ADN

De Buell Ulysses, zowel de X als de XT van deze test, is uitgerust met de nu reeds beroemde karakteristieken van Buell, zoals een strak en compact kader dat dienst doet als brandstoftank, gecentreerde massa’s met de uitlaat onder de motor, perimetrische voorrem, aandrijfriem, of de V-twin blok extrapolatie van de Harley Sportster. Spijtig genoeg maakt hij ook gebruik van dat onbegrijpelijk dashboard dat zelf een Chinese scooter niet waard is, net zoals de goedkope bedieningsknoppen aan het stuur van een motor van toch wel 12.395 €! Wel zijn er 12V aansluitingen, verwarmde handvaten, met een knop aan de rechtse duim om de 2 niveaus van de verwarming te beheren.

Gebruiksaanwijzing

Tijdens onze test was het nog een beetje frisjes, en was het elektronisch beheer van de twin niet op zijn best. Met deze motor kan je niet zomaar starten en vertrekken. Wij raden aan om pas te vertrekken als de motor een beetje op temperatuur gekomen is. Zelf dan viel aan lage toerentallen en constante snelheid de injectie wat tegen. Bij de eerste acceleratie verdwijnt die ontgoocheling echter, wat ook het geval is bij hogere snelheden, gelukkig maar! De acceleraties, die vanuit lagere toerentallen vlot verlopen, brengen een oprecht sympathiek geluid van de twin met zich mee. De V2 kan deze Buell tot aan zo’n 200 km/u helpen, maar de V2 maakt ook snel zijn beperkingen duidelijk en zal vooral op de snelweg tot zijn recht komen. Het vermogen van 94 pk piekt aan 7.000 tr/min, maar geeft het beste van zichzelf bij het naderen van zijn maximaal koppel (104 Nm aan 5.500 tr/min), om en bij de 4 of 5.000 tr/min. Om niet van de motor geschud te worden gaat u best niet al te vaak onder de 3.500 tr/min. Ook aan het rood licht is het trillen geblazen. Al die vibratie, eigen aan de motor, zijn echter sympathiek en maken deel uit van het doordrongen karakter van deze atypische motor.

Werk aan de winkel

We hadden het eerder in deze test over het dashboard, een onze beoordeling hiervan. Ook het stuur is niet van de elegantste en lijkt op een stuur van een cross model uit de jaren ’70 … . De nieuwe Buell beschikt nu dus ook over een hoger windscherm, handig voor de weerstand, maar een nachtmerrie op helmhoogte door de veroorzaakte turbulenties! Dit moeten ze bij Buell zo snel mogelijk oplossen! Buell scoort wel goed met het nieuwe spatbord vooraan, overgenomen van de Lightning, een niet onbelangrijke vooruitgang tegenover de XB12X dat gretig de piloot natspoot, zoals die goeie ouwe Dax. Nog kritiek? Ja, een zo goed als onbestaande achterrem en geen ABS, wat een beetje spijtig is voor wat een reismotor moet zijn!

Apart gevoel

Toch beschikt deze Buell over heel wat kwaliteiten. Ondanks de het verkleinde actieveld van de vering blijft hij comfortabel. De ophanging, de vering, het zadel en de zitpositie zorgen voor een uitstekend resultaat. Het Buell chassis is lenig en precies, de versnellingsbak doet wat hij moet doen, wat niet altijd het geval was bij Buell, en de remschijf staat garant voor een goede feeling en doeltreffendheid. Al bij al is dit een exclusieve machine met veel karakter, letterlijk en figuurlijk!