Wat hebben Jennifer Lopez, een kantine en een buldog met een zonnebril met elkaar gemeen? Dat raadsel schotelden de verantwoordelijken van Nissan ons voor bij de presentatie van de Cube. Het antwoord: ze hebben de stijl van de nieuwe Cube beïnvloedt. En die stijl mag je op zijn minst origineel noemen.
Intussen is hij al aan zijn derde generatie toe. De eerste versie zag in 1998 het daglicht en de tweede versie werd in 2002 voorgesteld. Geen van beiden werd naar Europa verscheept. Het miljoen verkochte exemplaren bleef in Japan, vooral in de chique wijken van Tokyo waar de Cube tot een cultobject werd verheven.

Asymmetrie

Deze opmerkelijke auto ontsproot aan het creatieve brein van Hirotada Kuwuhara. Geloof het of niet, maar hij vond zijn inspiratie in de kantine van de designafdeling van Nissan. De buldog met zonnebril inspireerde hem bij het tekenen van het radiatorrooster en Jennifer Lopez zorgde voor de rondingen van de achterzijde. We weten niet of de bevallige actrice erg gelukkig is met die vergelijking.
De Cube is in ieder geval een opvallende verschijning. De flanken staan erg verticaal en ook de voorruit staat steil rechtop. De vergelijking met een blokkendoos ligt dan ook voor de hand. Origineel is ook de asymmetrische achterzijde, een unicum in de automobielwereld. Nissan wilde de auto zo meer persoonlijkheid geven en tegelijk de zichtbaarheid schuin naar achteren verbeteren. Maar vergis je niet: de C-stijl werd afgedekt met een glanzend plastic in dezelfde tint als de verdonkerde ruiten, waardoor je de illusie krijgt dat het linker raamoppervlak volledig doorgetrokken is.

Geen achterklep

Aan de achterzijde vinden we geen klassieke klep die naar boven opent, maar een deur. Die scharniert aan de linkerzijde, logisch als de stoep zich aan de rechterzijde bevindt. Volgens Nissan is dit een betere oplossing dan een kofferklep gezien de hoogte van de auto. Een uitleg die ons toch een beetje op onze honger laat.
Eens geopend geeft de deur toegang tot een kofferruimte die naargelang de positie van de achterbank tussen 225 en 403 liter bedraagt. Die achterbank verschuift over een afstand van 24 centimeter en heeft regelbare rugleuningen. Dankzij een hoger zitpositie hebben de inzittenden een beter zicht op de weg.

Binnenin

Vooraan valt veel licht binnen door een panoramisch glazen dak. Om je tegen sterke zonneschijn te beschutten, kun je een scherm dichtschuiven. Dat is geïnspireerd op het traditionele Japanse rijstpapier (Shoji).
De stoelen zitten goed en overal vind je bergvakken. Wel is het jammer dat het stuurwiel niet in de diepte regelbaar is. Enkele details, zoals de zichtbare gordelspanners, storen. Maar de Cube slaagt erin om zijn inzittenden een ontspannen zensfeer te bieden, versterkt door de ruimte-indruk dankzij de hoekige vormen.

Cx van een vrachtwagen

Blijft natuurlijk de vraag hoe de auto rijdt. De Japanners onderging enkele technische aanpassingen voor de oversteek naar Europa. Behalve de 1,6-liter benzinemotor (110 pk) staat voor de Europese versie ook de 1,5 dCi dieselmotor met hetzelfde vermogen op het programma.
Net als de Nissan Micra, de Note, de Renault Clio en de Modus wordt de Cube op het B-platform gebouwd. Dat werd nog eens onder handen genomen voor een dynamischer en comfortabeler weggedrag. Spijtig genoeg lagen de wegen rond Berlijn er tijdens onze kennismakingstest besneeuwd bij en moesten we ons beperken tot een voorzichtig ritje.
Toch lieten de motoren een uitstekende indruk na. Vooral de karaktervolle 1,6-liter benzinemotor van 110 pk viel op omdat hij niet trilde. De draaicirkel van maar 10,2 meter is handig in de stad en het standaard ESP verhoogt de veiligheid. Spijtig dat er vanaf 100 km/u heel wat windgeluiden de kop opsteken, maar met een Cx van 0,35 en een haast verticale voorruit kan dat moeilijk anders. Het design, weet je wel. De Cube benzine is de jouwe vanaf 17.400 euro.