Nu de Golf R op het punt staat tijdelijk te verdwijnen door de nakende lancering van de Golf 8 dreigt Volkswagen zonder sportieve imagodrager te komen. Dat hiaat vangt het merk op door de mechaniek van deze sportieve Golf over te planten naar een onverwacht model: de cross-over T-Roc. De C-SUV is gebouwd op dezelfde MQB-architectuur als de Golf (en bijna heel het VW-gamma) en dus was die orgaantransplantatie vrij eenvoudig door te voeren.
2.0 TSI
Het hart van het R-gamma wordt gevormd door de benzineviercilinder 2.0 TSI. Die heeft bij zijn verhuis naar de T-Roc niets aan levenslust moeten inboeten, want ook hier ontwikkelt hij 300 pk en 400 Nm. Hij neemt van de Golf ook de vierwielaandrijving 4Motion met Haldex-koppeling over, maar om te compenseren voor het hogere zwaartepunt is de sturing ervan aangepast: er wordt vroeger en vaker koppel naar de achteras gestuurd om de grotere onderstuurneiging van het cross-overprofiel tegen te gaan. De manuele zesbak van de Golf R is niet meegekomen en deze compacte SUV is er dus enkel met de DSG-7-overbrenging met dubbele koppeling, die een optie is op de Golf R. Wat hij ook standaard heeft, zijn de remmen van de Performance-versie van de berline om te compenseren voor het hogere gewicht. Al valt dat laatste eigenlijk heel goed mee: op papier weegt de T-Roc R slechts 25 kilo meer dan de Golf R.
De cross-over ligt dichter bij het asfalt dan in zijn bravere versies en staat op 18-duimvelgen. Het model is echter ook verkrijgbaar met een gamma aan 19-duimvelgen. Die zouden we dan wel combineren met de optionele actieve schokdemping DCC om een minimum aan comfort te vrijwaren. Een laatste opvallende optie is het optionele uitlaatsysteem van Akrapovic, dat 7 kilo gewicht uitspaart en een sportievere klank zou moeten geven.
De T-Roc R heeft verder voor een weinig discrete oorlogstenue gekozen, met een heel dikke voorbumper, een specifieke led-signatuur vooraan, forse zijschorten en een opvallende diffuser achteraan met daarin aan weerszijden twee dubbele uitlaatpijpen. Op de foto’s oogt de auto vrij braaf, maar wanneer je in het echt oog in oog met hem komt te staan, voel je instinctief dat dit geen tam beestje is.
Regen? Geen probleem
Wanneer we aankomen op onze testlocatie in Nice, is het vrij hard aan het regenen en zijn we net aan een hevige storm ontsnapt. Dat betekent dat de wegen er glad bijliggen en dat er vaak afgewaaide takken en andere rommel op de weg ligt. “En daar zijn we heel blij mee”, zegt Jost Capito, managing director van Volkswagen R GmbH. “De T-Roc R is een lifestylegerichte auto voor dagelijks gebruik, dus mag hij voor dit weer niet terugschrikken”. Die dagelijkse bruikbaarheid vertaalt zich trouwens ook in het feit dat een trekhaak nog steeds in de optielijst staat en dat de auto tot 75 kilo op zijn dak mag meezeulen. “Dat heeft ons de nodige kopzorgen gegeven, want we willen niet dat de elektronisch koprolpreventie te vroeg ingrijpt in deze sportieve auto”.
We vertrekken uit Nice, stellen vast dat de kunststoffen van het dashboard nog steeds onaangenaam hard aanvoelen en mopperen een over de bijzonder stugge ophanging op de pokdalige wegen van deze stad. Maar op een gegeven moment ontsnappen we aan het centrum en komen we terecht op de legendarische Col de Vence. Het gas mag open en… de T-Roc R tovert een glimlach op ons gezicht. Zijn kerngezonde 2.0 TFSI gaat nog steeds als de brandweer (0 naar 100 km/u in 4,8 seconden), de DSG schakelt bliksemsnel en de Akrapovic-uitlaat brult en knettert dat het een lieve lust is. We gaan van de rijmodus Normal naar Race en voelen de auto transformeren: de dempers worden voelbaar alerter, de vierwielaandrijving bevoordeelt de achteras nog meer voor een nog neutraler rijgedrag en we krijgen nog meer informatie via het stuurwiel door. Korte en krappe bochten, lange doordraaiers, perfect glad of net pokdalig asfalt: alles verteert de T-Roc R met brio. Akkoord, hij zal niet gaan zwiepen met zijn kontje of zich laten verleiden tot andere capriolen, maar dat is ook niet zijn roeping. Maar hij biedt oprecht veel rijplezier.
Ons verdict
Een ‘sportieve’ cross-over, maak dat een ander wijs: zo’n logge dikhuid kan je wel veel vermogen geven, maar balletdansen zal hij nooit kunnen, toch? De T-Cross R ondergraaft dat vooroordeel toch behoorlijk. Zonder een driftmachine te zijn verteert hij allerlei soorten bochten en wegen met brio en geeft hij zijn bestuurder daarbij een grote glimlach. De machtige tweeliter van de Golf R heeft bovendien precies genoeg kracht om hem altijd interessant te houden zonder gevaarlijk te worden. En het beste nieuws? Hij is ondanks zijn meer uitgebreide uitrusting minder duur dan de Golf R waar hij van is afgeleid. Het enige echte minpuntje is dat ophanging (toch met de 19-duimvelgen onder de testauto’s) vrij stug is bij lage snelheden.