Enkele jaren geleden wisselde een Testarossa geregeld van eigenaar voor ongeveer 50.000 euro. Vandaag moet je al rekenen op het dubbele. Voor de helft van de prijs van een moderne Ferrari is het dus mogelijk om met een mythe op wielen te rijden. Maar wat met het onderhoud?
Stevig
Laten we beginnen met het goede nieuws: de Testarossa is een degelijke auto, zonder grote ontwerpfouten en in staat om veel kilometers te rijden. Het gebeurt niet zo vaak, de meeste modellen hebben minder dan 100.000 km op de teller staan. De Testarossa is moeilijk te manoeuvreren, niet comfortabel, luidruchtig en allesbehalve praktisch. Een weekendauto dus. Je portefeuille zal je dankbaar zijn, want dit beest drinkt tussen 15 en 35 l/100 km.
Motor
Het belangrijkste onderdeel. Een twaalfcilinder boxermotor met een cilinderinhoud van 4,9 liter die 390 pk levert bij 6.300 tr/min. In tegenstelling tot wat je zou denken, is deze gesofisticeerde motor niet overdreven krachtig. Ferrari gaf de voorkeur aan veel koppel (50 mkg) boven een hoog vermogen. Daardoor is de motor ook vrij betrouwbaar. Op voorwaarde van een goed en regelmatig onderhoud kan hij veel kilometers aan.
Onderhoud
Nu het minder goede nieuws. Onderdelen van de hand van Ferrari zijn duur. En om het nog moeilijker te maken, is de toegang tot de motor problematisch. Het jaarlijkse onderhoud kost ongeveer 1.000 euro. Het minste probleem kan de factuur vermenigvuldigen: de uitlaat kost ongeveer 5.000 euro, een radiator komt neer op meer dan 3.000 euro en dan spreken we nog niet over de remschijven (540 euro per stuk).
Helaas gebeurt de aandrijving van de vier nokkenassen met riemen. Die moet je elke 40.000 km of 5 jaar vervangen. Het moment ook voor een grote beurt, met wissel van vloeistoffen en de vervanging van de waterpomp. Kostprijs: van 5.000 tot 15.000 euro. Dat is wel veel minder dan een motorvervanging, die zo’n 50.000 euro kost.
Zwakke punten
Het is weliswaar een Ferrari … maar ook een Italiaanse auto uit de jaren tachtig. De afwerking laat dus te wensen over, vooral bij bepaalde plastics die zelfs een Fiat Uno niet waard zijn. Ook de betrouwbaarheid van de elektronische onderdelen is middelmatig. Gelukkig moet je geen roest vrezen met de lichtmetalen structuur. De lage voorspoiler schraapt wel snel over het wegdek. Reken op ongeveer 1.200 euro om die te vervangen.
Tot slot lijkt het grootste probleem van deze Ferrari de transmissie. De versnellingsbak met kwetsbare synchronisatie (20.000 euro om de versnellingsbak te vervangen!), de differentieelbehuizing heeft een beperkte levensduur (kost tot 4.000 euro) en de koppeling houdt het ook niet lang vol (tot 2.500 euro om te herstellen).
Conclusie
Een Ferrari kopen is één zaak, hem onderhouden een andere. Net als alle Ferrari’s met twaalf cilinders vraagt de Testarossa een nauwkeurig onderhoud en dat is helaas heel duur. Nochtans is de Testarossa geen moeilijk geval. Hij is vrij betrouwbaar en zijn jaarlijkse onderhoudskosten liggen hoog maar niet zo hoog als bij andere modellen met steigerend paard. Van de Testarossa werden 7.000 exemplaren gebouwd tussen 1984 en 1991, je vindt dus nog geregeld zoekertjes. Ben je geïnteresseerd, wees dan snel want zijn waarde zal blijven stijgen. Kies jouw model wel zorgvuldig uit.